سلام.خوبید من چند تا زندگی نامه میخوام بزارم.
اینم زندگی نامه ی:
اسوانته
اوگوست آرنیوس
آرنیوس هوشیاری ویژه ای در دوست
یابی داشت ، با وجود این سرشت ،در دوره‌های
نخستین زندگی علمی خود پیوسته برای پذیرش نظریه هایش در تلاش بود، اما برخی با وی
به مخالفت پرداختند و سر ناسازگاری برداشتند.
پیدایش نظریه آرنیوس، سبب شد که
شیمی همگانی (عمومی)، شیمی کانی (معدنی ) و الکتروشیمی گام بسیار بلندی بردارد.
پیروزی آرنیوس تنها از آن سو که
وی دانشمندی برجسته بود، دارای اهمیت نیست،شاید بیشتر از سوی ایمانی است که او به
درستی نظریه هایش داشت.
از گفته اوست : تاکنون به اندزه
کافی آزمایش کرده ام ،اکنون باید بیندیشم .
این شیمی فیزیکدان سوئدی در ویک
نزدیک اوپسالا زاده شد. وی کشاورز زاده ای تیز‌هوش بود و در سه سالگی خواندن آموخت. در
زادگاهش درس خواند و درهمه دوران دانش‌آموزی
،شاگردی ممتاز بود،سرانجام هنگامی که دوره متوسطه تحصیلی را به پایان رسانید از جوانترین
و با توانترین دانش آموزان کلاس درس به شمار می رفت. پس از آنکه به دانشگاه
اوپسالا راه یافت به اندیشه افتاد که چگونه جریان برق از محلولها گذر می کند. این
پرسشی بسیار پیچیده و دشوار بود که از زمان دیوی تا آن هنگام هیچ کس نتوانسته بود
به آن پاسخ درستی بدهد. فارادی ضمن کشف قانونهای الکترولیز (برفکافت) ،فرضیه دیگری
هم پیشنهاد کرد و آن این که الکتریسته هم مانند ماده ، از ذره های ریز تشکیل شده
است و به این ترتیب مفهوم یون را عنوان کرد، اما هیچ کس این پیشنهاد را نپذیرفت.
آرنیوس واژه یون را که در پیش
،توسط فارادی به کار رفته بود برای اتم یا گروهی از اتمها که دارای بار برقی مثبت
یا منفی هستند به کار برد.در آن روزها، یون به اتم الکتریسیته یا ذره ای که
الکتریسته از آنها ساخته شده بود گفته می شد. آرنیوس همچون وان ت هف و رائول که به
مطالعه برخی خواص محلولها مانند کاهش فشار بخار حلال ،کاهش دمای انجماد،افزایش
دمای جوش و فشار اسمزی پرداخته بودند، به مطالعه محلولها دل بست.
در 1884 آرنیوس نظریه یونش
الکترولیتها را به عنوان پایان نامه دکتری خود برگزید این نظریه به اندازه ای نو و
انقلابی بود که استادها ،آن را دگرگون کننده نظریه های خود می دانستند و تنها با
بی میلی ،درجه دکتری به وی دادند. وی بدون آن که نا امید شود، نسخه‌هایی از پایان نامه خود را برای دیگر
دانشمندان روانه کرد.
تنها تعداد انگشت شماری از
دانشمندان نظریه هایش را پذیرفتند تا جایی که استوالد از بررسی نظریه او چنان شاد
شده بود که برای دیدن آرنیوس به سوئد رفت. استوالد، آرنیوس را بسیار تشویق کرد و
به پشتیبانی او پرداخت و او را در آزمایشگاه خود به مطالعه و پژوهش واداشت و وی را
تشویق به ادامه بررسی های خود در شیمی فیزیک کرد.
این امر سبب شد که آرنیوس برای
بررسی نظریه های خود به کشورهای آلمان و هلند سفرکند. سرانجام با تلاش فراوان در
1889 پایان نامه او با عنوان جداشدن مواد در محلولهای آبی منتشر شد از او خواسته
شد که به لایپزیگ برود و در آنجا به عنوان استاد دانشگاه کار کند ،اما او بازگشت
به سوئد را برگزید و به عنوان معلم دبیرستان در استکهلم به کار مشغول شد.
در این زمان هنوز، نظریه وی به
طور کامل پذیرفته نشده بود اما آرنیوس با تلاش فراوان ارزش نظریه خود را بر همگان
آشکار کرد. با این حال افراد زیادی نیز بودند که سرناسازگاری داشتند. برای نمونه،
پرتئودورکلو ضمن گفتگو با استوالد به هنگام دیدار او از اوپسالا گفت اما این دور
از منطق است که با آرنیوس، هم عقیده شویم که در محلولKCl ،Cl
وK از یکدیگر جدا می
شوند.
کلو جزو هیات داوری رسیدگی به
پایان نامه دکتری آرنیوس بود و چون نظریه های وی را نپذیرفته بود به دکتری وی رای
منفی داد. اما 2 سال بعد یعنی در سال 1930 که آرنیوس جایزه نوبل در شیمی را دریافت
کرد، با پیشواز شگفت آوری روبه رو شد. در این زمان کلو ریاست کمیته برندگان جایزه
نوبل را به عهده داشت.
وی از 1895 تا 1906 استاد فیزیک
در استکهلم بود،سرانجام مقام استادی شیمی دانشگاه برلین که خواهان بیشتری داشت به
او پیشنهاد شد ،اما پادشاه سوئد ، موسسه نوبل را برای شیمی فیزیک بنیان نهاد و
آرنیوس از 1905 تا 1927 مدیر موسسه شیمی فیزیک نوبل در استکهلم بود. در همان جا،
چون آزمایشگری خستگی ناپذیر و اندیشمندی با علاقه و عاشق به کار بود و با پشتکاری
که وی داشت ،توانست ثابت کند که مواد کانی محلول برخلاف آنهایی که مورد بررسی و
پژوهش رائول بودند،رسانای جریان برقند. از این جا بود که به درک مفهوم واقعی
الکترولیز (برقکافت) دست یافت. پیدایش نظریه آرنیوس سبب شد که شیمی همگانی ، شیمی
کانی و الکتروشیمی گام بسیار بلندی در راه پیش رفت و کامل شدن بردارد. شایستگی
آرنیوس و ارزش نظریه یونش او بیشتر در این است که وی نه تنها به تجربه ها و
تفسیرهای خود راجع به کاهش دمای انجماد، عبور جریان برق و تشابه خواص محلولها پای
بند بود بلکه در زمانی نظریه های خود را ابراز داشت که کمترین آگاهی از طبیعت
الکتریکی ماده در دست نبود.
به هر حال اعلام جسورانه این
نظریه ها جهان دانش را به آفرین واداشت، درکتابهای تاریخ شیمی چنین آمده است:
آرنیوس به دنبال اندیشه های خود مدت زیادی را در آزمایشگاه با این آهنگ تا این
چیستان را نگشایم و به راز آن پی نبرم به خانه نروم سپری می کرد،ساعتی از نیم شب
گذشته بود که به راز این چیستان پی برد. قلبش نمی توانست این شادی بزرگ را در خود
جای دهد، از این رو با کمال بی صبری به خانه استادش شتافت و اورا از خواب بیدار و
نظریه یونش خود را برای وی بازگو کرد.
نظریه یونش وی را می توان چنین
نوشت: الکترولیتها هنگامی که در آب حل و یا ذوب شوند، مولکولهایشان به صورت ذره
های دارای بارهای برقی مثبت و منفی موسوم به یون در حرکتند. این ذره ها تازه از
دیدگاه قانونهای رائول مانند مولکولها ،مستقلند و مانند آنها عمل می کنند و از این
روست که محلول الکترولیتها، خواص فیزیکی غیر عادی دارند.
آرنیوس مدتی را در آزمایشگاه
پاول ارلیش در فرانکفورت با یک باکتری شناس دانمارکی کار کرد و پس از آن مقاله ای
در باره زیست شیمی در زمینه زهرها و پادزهرها منتشر کردند. وی فرض کرد که نوعی
تعادل شیمیایی میان زهر و پادزهر وجود دارد که از قانون اثر جرم پیروی می کند. به
این ترتیب که عمل پادزهر در واقع بر همکنش یک اسید ضعیف و یک باز ضعیف است.
از گفته اوست: تاکنون به اندازه
کافی آزمایش کرده ام، اکنون باید بیندیشم.
آرنیوس پس از سالها تلاش و خدمت
به جهان دانش و بشریت سرانجام در 12 اکتبر سال 1927 در استکهلم درگذشت.
